|
Dar wahn en Mann int gröne Gras, de harr keen Schüttel, harr keen Tass, de drunk dat Water, wo he't funn, de plück de Kirschen, wo se stunn'. Wat weert en Mann! wat weert en Mann! De harr ni Putt,1) de harr ni Pann, de eet de Appeln vun den Bom, de harr en Bett vun luter Blom. De Sünn, dat weer sin Taschenuhr, dat Holt, dat weer sin Vagelbur, de sungn em abends aewern Kopp, de wecken em des Morgens op. De Mann, dat weer en narrschen Mann, de Mann, de fung dat Gruweln2) an: Nu maet wi all in Hüser wahn'. - Kumm mit, wi wüllt int Gröne gan! |