»Lütt Ebbe,1) kumm
ropper, hier babn na de Föst,
Krup2) ünner, ja kik mal, hier
bu't wi en Nest.
Du sittst as Gardrutjen3) er Hahn
ünnert Bett,
as en Mus in en Heeddis',4) wa
nett, o wa nett!«
»Du Spitzbov, du Gaudeef,5)
man weg, ga man weg!
Weest noch vergangn Jahr? O wa slech, o wa
slech!6)
Wa seet ik un brö,7) harr ni
Korn oder Kröm,
un Spatz flog to Dörp, räsonneer inne Böm.
Du Spitzbov! du Gaudeef!« - »Lütt Ebbe, swig still,
vuntjahr8) ward't ganz anners: will
mi betern - ik will!
Mi steken de Fettdun9) - kumm, kik
mal wa schön!
Vuntjahr ward dat anners,
schast10) sehn, schast man
sehn!
De Hadbar11) kumt bald, wahnt uns
dicht aewern Kopp,
bu't en Hus as en Korf, stellt sik baben derop,
op een Been, opt anner, de
Naes12) inne Flünk!
Wa klappert he fründli: Gudn Morn,
Nawer13) Lünk!
Un denn schint de Sünn hier
lankt14) Dack rein so blank,
un denn treckt15) de Rok hier
vunn Schösteen hentlank,
un denn kumt Annstina16) mit
Weten un Kaff:
Tuck, tuck! - Kikriki! un wi beidn krigt wat af.
Ok heff ik man sehn, hier de Koppel int Gras:
Nawer Anton will Rogg sei'n,17)
dat kumt uns to pass,
un denn hier de Bom vaer uns Kinner to fleegn,
un wi merrn dermank,18) watn
Vergnögn, watn Vergnögn!«
»Du Spitzbov, lat sehn: dats dat Nest? dats dat Nest?
Mak to,19) un hal Feddern un Dun,
dats dat Best!
Ol Anton sin Pudelmütz liggt
günd20) achtern Tun:
Plük af, mak man to, lat's man bu'n, lat's man bu'n!
|
